In september 2016 viel mijn oog op een berichtje op Facebook waarin stoelmassages aangeboden werden bij Waar door Sonja.
Aangezien op dat moment zaken op mijn werk niet lekker liepen waardoor ik helemaal in mijn piekermodus zat besloot ik mezelf dit kado te doen.
Vanaf het eerste oogcontact was er een vertrouwd gevoel. Dit werd in eerste instantie vooral veroorzaakt doordat Sonja van top tot tegen uitstraalt dat ik mocht ( en mag) zijn wie ik ben.
Tijdens de stoelmassages kwamen veel opgekropte emoties los waardoor ik gevoelsmatig 10 kilo lichter en luchtiger de winkel verliet.
Ik nam mezelf voor om af en toe mezelf een “Sonjamassage” te gunnen.
Toen werd mijn wereld in oktober op z’n kop gezet door het plotselinge overlijden van mijn petekind Mariëlle. Als oudste dochter van mijn zus heb ik haar gekoesterd vanaf de dag dat ze geboren werd.
Ik voelde mezelf alsof ik aan een paar vingers boven een afgrond bungelde.
De bodem zag ik niet. Instinctief koos ik ervoor om naar Sonja te gaan. In alle hectiek lukte het me met haar hulp om mijn heftige emoties toe te durven laten en ontstond er langzamerhand meer balans tussen voelen en denken.
Nu, na ruim een half jaar durf ik te zeggen dat ik weer vaste grond onder mijn voeten voel.
door Sonja en haar tips en tools ben ik niet gevallen maar is het me gelukt om mezelf op de rand te trekken en op te staan om verder te gaan.
Mijn reactie: Zo dankbaar dat ik jou mag begeleiden!
Je werkt ook hard aan jezelf. Je doet de opdrachten en neemt de tips ter harte. Je geeft jezelf echt de kans om stukken, waar je tegen aanloopt, aan te gaan.
Steeds opnieuw. Het is soms pittig, maar meer dan waard. Ik weet dat jij dit ook zo vindt.
